Czterdzieści dwa lata temu ukazał się pierwszy numer „Tygodnika Wojennego”. Czasopismo funkcjonowało przez ponad trzy lata z pierwszym numerem opublikowanym 7 stycznia 1982 roku. Chociaż tygodnik był datowany na ten dzień w rzeczywistości trafił do obiegu 2 stycznia.
Wcześniej, jeszcze przed wydaniem pisma, opublikowano trzy ulotki z których trzecia, wydrukowana na kserografie 17 grudnia 1981 roku, stanowiła podstawę pierwszego numeru. Czasopismo otrzymało numer 1-2, by odzwierciedlić ten fakt.
Wśród założycieli pisma byli ci, którzy przez trzy lata pełnili funkcje redakcyjne - Waldemar Baraniewski, Włodzimierz Cichomski, Piotr Stańczyk, Jan Strękowski i Piotr Szubert. Do grona współpracowników i redaktorów „Tygodnika” należeli także Czesław Apiecionek, Marek Bem, Piotr Bigoś, Ryszard Holzer, Ewa Nawój, a także Joanna i Wit Mularczykowie. Krzysztof Bednarski odpowiadał za stronę plastyczną pisma. Z tygodnikiem współpracowało grono wybitnych dziennikarzy, publicystów i autorów.
„Tygodnik Wojenny” miał swoje filie nie tylko w Warszawie, ale także w innych miastach, takich jak Wrocław, Szczecin, Toruń, Puławy, Kielce, Bielsko-Biała, Poznań, Elbląg, Kraków a także w mniejszych miejscowościach jak Sonina. W szczytowym okresie w 1983 roku, nakład czasopisma osiągnął 40 tysięcy egzemplarzy. Pismo drukowano głównie za pomocą sitodruku a także na powielaczach i offsetowo z wykorzystaniem filii w różnych częściach Polski. Centralna drukarnia redakcji wypuszczała średnio od 6 do 12 tysięcy egzemplarzy a czasem nawet 25 tysięcy.
Po zakończeniu działalności pisma, jego redakcja kontynuowała działalność opozycyjną. W 1990 roku przekazała pozostałe środki finansowe na pomoc dla osób zakażonych wirusem HIV.
„Tygodnik Wojenny” był czasopismem blisko związanym z „Solidarnością”, choć nie był formalnie częścią żadnej struktury związkowej. Współpracował jednak z wieloma organizacjami opozycyjnymi w tym z „Tygodnikiem Mazowsze”, „TIS-em”, „Kontrą” oraz „Solidarnością Podbeskidzia”.
Czasopismo stanowiło reakcję na wprowadzenie stanu wojennego i było tworem zbiorowym w którym spotkali się ludzie z różnych środowisk: działacze opozycji, członkowie „Solidarności” oraz osoby, które spontanicznie zaangażowały się po 13 grudnia 1981 roku. „Tygodnik Wojenny” stanowił ważny element walki o wolną, demokratyczną Polskę i pozostaje symbolem oporu wobec reżimu komunistycznego.
